JazzContrasten

Speciaal voor de jaarwisseling stelde JazzContrasten een Spotify playlist samen met oude en nieuwe jazz rondom het thema 'oud & nieuw'. De jaargetijden, vuurwerk, feesten en nummers speciaal voor de jaarwisseling. Oud, nieuw, verrassend en traditioneel. Geniet ervan en een gezellige oudejaarsavond en nieuwjaarsdag. Volgend jaar meer JazzContrasten!

Schenk jezelf eens een glas wijn in. Ga zitten. Drie kwartier duurt-ie: deze geweldige jazz-cursus, verteld door niemand minder dan Cannonball Adderley . A Child’s Introduction to Jazz staat integraal op YouTube . De Riverside-LP uit 1961 was onderdeel van de Wonderland serie (niet meer verkrijgbaar), die kinderen op een leuke manier bekend maakte met allerlei onderwerpen. De manier waarop het gedaan is vind ik heel erg geslaagd! Wie beter dan de grote Cannonball — die zelf jarenlang in het onderwijs werkte — vertelt zo geanimeerd over het ontstaan van jazz, de vormen en de instrumenten. Allerlei stijlen komen aan de orde, zoals work songs , blues, ragtime, swing, bebop en blues. "This is about jazz, not in a 'music lesson way', but about what jazz sounds like and why. It's about the way people feel about things." — Cannonball Adderley Je hoort historische muziekvoorbeelden van Scott Joplin, Sidney Bechet, Jelly Roll Morton, Louis Armstrong, Ki

Er zijn op internet verschillende mooie en/of interessante documentaires over jazz te vinden. Zoals de BBC documentaire '1959: The Year that Changed Jazz' . Een film voor de donkere dagen rond kerst:

Al ruim een maand uit, maar te lekker om niet te bespreken deze live cd van het Ben van den Dungen Quartet. Een ouderwets lekker live album opgenomen in Café Central in Madrid. A night at the club bevat tien nummers opgenomen tijdens de 7 dagen dat het Quartet speelde in de Spaanse club. Het doel van de optredens was nieuw materiaal voor publiek te spelen om te ervaren hoe er op gereageerd wordt. In de liner schrijft Ben van den Dungen: “Playing together with an energetic vibe, enjoying the music and giving the audience a nice evening”. Luisterend naar de cd is dit op alle vlakken geslaagd.  Het album bevat 6 nummers van de hand van Ben van den Dungen, en verder nummers van Marius Beets, Thelonius Monk, Horace Silver en Garry Goffin’s Mahogany. Het Kwartet bestaat naast saxofonist van den Dungen uit Miquel Rodriquez op piano, Marius Beets op bas en Gijs Dijkhuizen op drums. Volgens van den Dungen bestond de totale opname uit 84 nummers, ik moedig het Quartet aan de overgebleve

Het Zweedse GuitCussion is een nieuwe (freejazz)groep bestaande uit gitaristen Gunnar Backman en Stefan Thorpenberg en drummers Henrik Wartel en Per Ander Skytt. Een samenstelling die doet denken aan het project The Sign of 4 uit 1997 van gitaristen Pat Metheny en Derek Bailey en drummers Paul Wertico en Gregg Bendian. Zelf noemt de band Wayne Shorter’s Super Nova uit 1969 als inspiratie met John McLauglin en Sonny Sharrock op gitaar en Jack DeJohnette op drums en naast keyboards Chick Corea ook op drum.   Resultaat is Blue Congo , een album met vrije improvisatie freejazz maar wat ook raakvlakken laat horen met andere stijlen. De improvisatie is live opgenomen in de studio, behalve mixen en masteren is er niets aan toegevoegd of aangepast. Blue Congo is geen makkelijk toegankelijk album. Het is een intens album met een paar rustmomentjes. Een album voor de hardcore (free of avant-garde) jazz fan waar je echt even voor moet gaan zitten, die laatste fans zullen er echter absol

Op 25 november 2014 zou altsaxofonist Paul Desmond negentig jaar zijn geworden. In werkelijk vierde hij zijn laatste verjaardag op Thanksgiving Day, 25 november 1976. Hij vierde die verjaardag met gitarist Jim Hall en diens vrouw Jane in het kleine appartement van hun dochter Devra in New York City. Desmond had de chemotherapie voor zijn longkanker onderbroken om op het MontereyJazz Festival en in de club El Matador van Barnaby Conrad in San Francisco te spelen. Toen hij van de Westkust terugkeerde in New York zette hij de chemotherapie voort en bracht zijn tijd door bij vrienden. Devra Hall, de dochter van Jim Hall was afgestudeerd aan de Clark University in Worcester, Massachusetts en woonde op de 89th Street tussen West End and Riverside Drive. Omdat Devra haar eigen bedoening had, vond haar moeder dat zij voor het Thanksgiving Diner mocht zorgen. Thanksgiving Day en Paul Desmonds verjaardag vielen in 1976 op dezelfde dag. Devra, die Desmond al sinds haar vroege jeugd kende, v

Jazzy kerstnummers voor bij de boom en de open haard. Merry Christmas!

Het geboortekaartje staat op de website van saxofonist Tom Beek. Vanavond is het eerste kraambezoek in Rotown in Rotterdam.  Tom Beek:  "Afgelopen woensdag kwamen we voor het eerst bij elkaar. Zo’n twintig geweldige muzikanten, met bruisende ideeën en — dat is vrij uniek — onvervalste   funk   op het repertoire. Een nieuwe initiatief in de geest van   George Clinton ,   Parliament Funkadelic   en   Bootsy Collins , van onder andere Jan van Duikeren, Guido Nijs en Ronald Kool. The   Big Bang Gang , de eerste funk big band ter wereld, is geboren." Zang : U-Gene, Monique Bakker  Ritmesectie : Leendert Haaksma, Ronald Kool, Martijn Vink, Michel van Schie  Trombones : Martin Van Den Berg, Efe Erdem, Louk Boudesteijn, Jan Oosting  Saxofoons : Guido Nijs, Peter Broekhuizen, Tom Beek, Miguel Boelens, Maarten Hogenhuis  Trompet : o.a. Jan van Duikeren, Rik Mol, Martijn De Laat  Geluid : Tijmen Zinkhaan  DJ : André Dadi

Op zondag 14 december aanstaande ontvangt pianist en componist Jeroen van Vliet de Buma Boy Edgarprijs 2014. Deze prijs, de belangrijkste in Nederland op het terrein van de jazz en geïmproviseerde muziek, bestaat uit een plastiek van Jan Wolkers en een geldbedrag van €12.500.    Voor deze feestelijke gelegenheid heeft Jeroen van Vliet een speciaal programma samengesteld. Zijn huidige groepen Estafest en Trio OGU zullen optreden, maar ook een groep van weleer: Sikeda. Van Vliet heeft bovendien een aantal bijzondere gasten uitgenodigd: trompettist Eric Vloeimans, basgitarist Carlo Mombelli (Zuid-Afrika) en basklarinettist Claudio Puntin (Duitsland).  Trio OGU & Claudio Puntin Bram Stadhouders - gitaar, laptop Etienne Nillesen - percussie Jeroen van Vliet - piano Claudio Puntin - basklarinet Duo Jeroen van Vliet & Eric Vloeimans Eric Vloeimans - trompet Jeroen van Vliet - piano Estafest Oene van Geel - altviool/cajon Anton Goudsmit - gitaar Mete Erker - tenor-

The Stranger has left the Shore Acker Bilk, een van de grootheden van de Engelse traditionele jazz, is op 85-jarige leeftijd aan keelkanker overleden. Hoewel zijn bijdrage aan de traditionele jazz buiten kijf staat, dankt hij zijn bekendheid toch vooral aan die ene oorworm 'Stranger on The Shore' uit 1962. In dat jaar stond die hit zowel in Engeland als in de Verenigde Staten een periode nummer 1 en maakte zij Acker Bilk tot een internationale ster. Zowel in de vijftiger als in de zestiger jaren van de vorige eeuw was Acker Bilk een van de grote figuren in de revival van dixieland. Zijn- in de ogen van velen- oubollige imago met geitensik, zwarte bolhoed en dito gilette ten spijt leverde hij met zijn Paramount Jazz Band dixieland van hoog niveau en deed hij recht aan de affichering Ball, Barber en Bilk, te weten Kenny Ball, Chris Barber en Acker Bilk, de drie grote dixielandorkesten van de revival. Die bijdrage en zijn hit leverden Acker Bilk in 2001 een MBE op, voor zijn

Met behulp van Spotify afspeellijsten herleeft een stukje van het oorspronkelijke idee van JazzContrasten. Niet meer in de ether maar online, luister naar aflevering 3 van 'JazzContrasten on Spotify'. Alle afleveringen worden samengevat in één afspeellijst waarop je je kan abonneren  via Spotify.

Looking at the Storm, het derde album van Traeben, is soms nog kabbelend kijken naar een storm die er aan komt maar in sommige nummers hoor je de storm ook. In alle gevallen is het muziek die je graag aan hebt als het buiten stormt en je zit lekker warm binnen. Spannend, mooi en melodisch. Jazz en rock worden op een mooie stylistische manier verbonden. Nooit wordt het ongemakkelijk, het gitaarspel past prachtig in de overige klanken. Waar een relaxte ritme sectie de basis vormt en waar het saxofoon spel op een prettige manier het overzicht behoud. Na het goed ontvangen Push, levert Traeben met Looking at the storm een waardige opvolger. Het Deens-Nederlandse Jazz kwartet zorgt er met dit album voor dat je zin krijgt om deze muziek live te horen (en te zien)! En gelukkig dat kan, in november in elk geval op een paar plaatsen in Nederland. Kijk voor meer informatie op: traeben.com

Bassist Tony Levin, (o.a. bij Peter Gabriel, King Crimson), werkt voor het eerst samen met zijn broer, de keyboardspeler Pete Levin (speelde met o.a. Miles Davis, Gil Evans, Jaco Pastorius, Wayne Shorter). Ze brengen een album uit met muziek waar ze als kinderen graag naar luisterden - de 'cool jazz' van de jaren '50. Tony op cello en bas en Pete op orgel en piano worden  bijgestaan door David Spinozza op gitaar, saxofonist Erik Lawrence en drummer Jeff 'Siege' Siegel. Drummer Steve Gadd drumt mee op de nummers 'Bassics' en 'Fishy Takes A Walk', een vervolg op een langdurige samenwerking Tony en Steve die al ontstond op school. De opnames voor het album vonden plaats in Scott Petito's NRS Studio in de buurt van Woodstock. De broers schreven 13 nieuwe nummers voor het album, daarnaast haalde ook het mooi 'Matte Kudusai' van King Crimson het album. Luister hieronder naar audio fragmenten van het album van de Levin Brothers: Tony Lev

JazzContrasten is ooit begonnen als radioprogramma op Radio Voorne, de lokale radiozender voor Voorne-Putten en Rozenburg. Het idee achter JazzContrasten was om de contrasten in de jazz te laten horen, elke vrijdagavond een uur lang jazz nieuws, nieuwe jazz, oude jazz en alle facetten van de jazz. Sinds 2006 is JazzContrasten online te vinden als weblog met jazz nieuws en nieuwe jazz. Niets is echter zo leuk als het luisteren naar jazz, met behulp van Spotify afspeellijsten herleeft nu toch een stukje van het oorspronkelijke idee van JazzContrasten. Hierbij aflevering 2 van 'JazzContrasten on Spotify'. Alle afleveringen worden samengevat in één afspeellijst waarop je je kan abonneren via Spotify.

Hoewel de titel ‘The Silent Ones’ anders doet vermoeden staan er op de tweede cd van pianist Wolfgang Maiwald zeker niet alleen Silent Ones. Het Wolfgang Maiwald Trio is geen dertien in een dozijn trio. Het heeft een eigen geluid wat terug te horen is in mooie melodieuze nummers, spannend, sferisch van ballads tot uptempo. Kreeg het debuutalbum van het trio al lovende kritieken, met dit tweede album benadrukt Wolfgang Maiwald nog eens extra zijn eigen geluid. Een geluid waar je ook een derde cd van wil horen. Samen met bassist Guus Bakker en drummer Pim Dros zet Maiwald een trio neer wat voortborduurt op de jazztraditie, maar wat ook voldoende ruimte neemt voor eigen interpretatie. De twaalf nummers op ‘The Silent Ones’ zijn voor het merendeel van de hand van Maiwald, maar ook bassist Bakker leverde een bijdrage met het nummer ‘Fornette’. Verder zijn er uitvoeringen te horen van Herbie Hancock’s ‘Sonrisa’ en het prachtige ‘Lament’ van trombonist J.J. Johnson. Een mooi ee

John Blake Jr, jazzviolist overleed 15 augustus 2014 in Philadelphia aan huidkanker. Hij werd 67 jaar. Blake combineerde een degelijke klassieke techniek met de expressiviteit van de Afrikaaan- Amerikaanse spirituals, volksmuziek en blues. In zijn muziek stonden energie en helderheid voorop. Stilistisch lagen zijn voorkeuren meestal bij post-bop en jazz-funk. Na een relatief lange periode na zijn klassieke opleiding vond hij zijn weg in de jazz. Hij speelde op platen van Archie Shepp, Grover Washington Jr en pianist McCoy Tyner. Daarnaast gaf Blake les onder meer aan Jeremy Kittel van het Turtle Island Quartet en Sara Caswell van de band van Esperanza Spalding en produceerde hij platen, onder meer voor zijn meest prominente leerlinge: violiste Regina Carter. Blake produceerde haar album uit 2010, 'Reverse Thread'. John Blake werd op 3 juli 1947 in Philadelphia geboren. Hij begon met vioollessen toen hij 9 jaar werd. Later volgden lessen piano en viool aan de Settlement Mu

Rob Langereis heeft lang meegereisd in de Nederlandse jazz. Bezoekers van de Tor in Enschede kennen hem waarschijnlijk het meest recent van zijn werk met de Dual City Concert Band. Rob was een flexibele muzikant, in de jazz met ensembles van diverse stijlen, maar ook daarbuiten. Zo speelde hij eind jaren zeventig bij Jasperina de Jong en hielp hij Wim T. Schippers mee om diens alter ego Jacques Plafond gestalte te geven. Maar de jazz maakte toch de hoofdmoot van zijn muzikale loopbaan uit. Binnen de jazz speelde Langereis met ensembles van de meest uiteenlopende stijlen. In 1965 maakte hij deel uit van het trio van Louis van Dijk Hij speelde in 1966 bij het Misha Mengelberg/Piet Noordijk kwartet op het Newport Jazz Festival. Het resultaat van die samenwerking is terug te vinden op Journey : Jazz at the Concertgebouw 1966. Maar in de loop der jaren konden ook het Wim Overgauw Quartet, het Cees Slinger Octet en het trio Frans Elsen op zijn begeleidende en solerende rol rekenen. Met

JazzContrasten is ooit begonnen als radioprogramma op Radio Voorne, de lokale radiozender voor Voorne-Putten en Rozenburg. Het idee achter JazzContrasten was om de contrasten in de jazz te laten horen, elke vrijdagavond een uur lang jazz nieuws, nieuwe jazz, oude jazz en alle facetten van de jazz. Sinds 2006 is JazzContrasten online te vinden als weblog met jazz nieuws en nieuwe jazz. Niets is echter zo leuk als het luisteren naar jazz, met behulp van Spotify afspeellijsten herleeft nu toch een stukje van het oorspronkelijke idee van JazzContrasten. Met enige regelmaat zullen er afspeellijsten van ca. een uur verschijnen op JazzContrasten. Al deze afleveringen vatten we samen in een afspeellijst waarop je je kan abonneren via Spotify.

Bijna een maand geleden op 11 juli verscheen ‘Trouble’, het nieuwste album van saxofonist Benjamin Herman werd officieel gereleased tijdens het North Sea Jazz Festival in Rotterdam. Herman's 16e soloplaat.  Dit keer koos hij voor een samenwerking met de 24-jarige Daniel von Piekartz. ‘Trouble’ is verkrijgbaar op cd, vinyl en digitaal. Voor het eerst in twee decennia heeft Herman een heel album met vocaal werk afgeleverd. Benjamin Herman: “Daniel zou eigenlijk slechts op twee tracks meespelen. Hij is uitzonderlijk muzikaal en de ideeën bleven maar komen. We hadden geen zin om te stoppen.”  Von Piekartz speelt en zingt op acht van de tien stukken mee. Benjamin Herman heeft al jaren een zeer hecht trio met Ernst Glerum en Joost Patočka. Of het nu de composities van Misha Mengelberg, evergreens of eigen werk betreft, zeker is dat deze worden geïnterpreteerd met visie en “prettige virtuositeit’’ (Volkskrant). Door Herman’s drive en de twee werelden van Glerum (ICP Orchestra) en P

"Wanneer we samen spelen, lijkt het of twee mensen zingen,' vertelde pianist Keith Jarrett over de 47 jaar dat contrabassist Charlie Haden zijn muzikale compagnon was. Hij deed die uitspraak ter gelegenheid van het verschijnen van 'Last Dance' de cd van het duo, die eerder dit jaar het licht zag.  Zijn stijl was niet discreet, hij was geen begeleider die trouw de akkoordenschema's volgde. Daar was zijn carrière in de jazz ook niet naar. Die carrière had een, althans voor een jazzmusicus van de avant-garde, wat exotische start. Hij was het jodelende knaapje Cowboy Charlie in de Haden Family hillbilly band en hij zou dat tot zijn vijftiende blijven. In de jaren daarop trad Haden in 1959 toe tot het kwartet van avant-gardist Ornette Coleman. Ornette Coleman was in die dagen bezig een nieuw manier van improviseren te ontwikkelen, een die constant en alert moduleren van de harmonische structuur en de thema's van de te spelen nummers vroeg. Ch

Het was een hoog, bijna vrouwelijk stemgeluid, dat niet door iedere jazzliefhebber op prijs werd gesteld. Maar het handelsmerk van Jimmy Scott hielp hem wel aan een muzikale loopbaan tussen de groten der jazz van de afgelopen vijftig jaar. Het was ook een loopbaan met veel tegenslag, ellende en jarenlang negeren, voordat hij op latere leeftijd de erkenning kreeg die hij verdiende.  De loopbaan   van Jimmy Scott begon in de veertiger jaren en resulteerde in 1950 in een kleine hit   'Everybody’s Somebody’s Fool'.  Merkwaardig was dat hij in de roem niet kon delen. Het nummer werd een hit tijdens zijn werk bij de band van Lionel Hampton en de naam van de zanger werd nergens vermeld. Zelfs met een dergelijke bescheiden presentatie had Jimmy Scott grote invloed op de generatie van zangers na hem, variërend van Nancy Wilson en Dinah Washington tot Frankie Valli, Marvin Gaye . Hoewel hij muziek maakte van een verfijnde smaak en zijn platen in kleine aantallen werden verko