Doorgaan naar hoofdcontent

Paul Desmond, een terugblik

Op 25 november 2014 zou altsaxofonist Paul Desmond negentig jaar zijn geworden. In werkelijk vierde hij zijn laatste verjaardag op Thanksgiving Day, 25 november 1976. Hij vierde die verjaardag met gitarist Jim Hall en diens vrouw Jane in het kleine appartement van hun dochter Devra in New York City. Desmond had de chemotherapie voor zijn longkanker onderbroken om op het MontereyJazz Festival en in de club El Matador van Barnaby Conrad in San Francisco te spelen. Toen hij van de Westkust terugkeerde in New York zette hij de chemotherapie voort en bracht zijn tijd door bij vrienden. Devra Hall, de dochter van Jim Hall was afgestudeerd aan de Clark University in Worcester, Massachusetts en woonde op de 89th Street tussen West End and Riverside Drive. Omdat Devra haar eigen bedoening had, vond haar moeder dat zij voor het Thanksgiving Diner mocht zorgen.



Thanksgiving Day en Paul Desmonds verjaardag vielen in 1976 op dezelfde dag. Devra, die Desmond al sinds haar vroege jeugd kende, vond dat Desmond dan ook moest worden uitgenodigd. Devra kocht de benodigde kalkoen op de markt van Broadway. Haar keuken was klein. Om de deur van haar oven open te maken, moest Devra buiten haar keuken gaat staan. Devra had haar eerste appartement in New York, de stad waar ze was opgegroeid, en het was haar eerste Thanksgiving op eigen terrein. Zij nam de gebruiksaanwijzing ter hand, verhitte de oven en schoof de kalkoen er in. In haar eenkamer appartement ontving ze Desmond en haar ouders. Devra wist dat Desmond chemotherapie had. Desondanks zei hij dat hij zich goed voelde. Desmond zat in een kleine met canvas beklede stoel, haar ouders deelden een bank die tot bed kon worden uitgeklapt. Er was zelfs ruimte gemaakt voor een piano, het verjaardagsgeschenk van haar vader Jim. Op twee tafels werd het diner uitgestald. Bij het verlaten van de oven was de kalkoen goed voor enig leedvermaak. In tegenstelling tot wat gebruikelijk was, had Devra de kalkoen met de poten naar onderen in de oven geschoven. Dat leverde commentaar van moeder op. Het beest smaakte er niet minder om.Paul voelde zich niet 100 procent, maar hij was in een opgewekte stemming en blij dat hij niet alleen thuis zat. Na het diner verlieten het echtpaar Hall met Paul Desmond het piepkleine appartement. Ze gingen naar The Village Vanguard waar Thelonious Monk optrad. Tussen de optredens kwamen ze samen in de keuken van The Vanguard. Jim Hall: 'Het was de meest samenhangende conversatie die ik ooit met Thelonious Monk heb gehad. Thelonious, Paul en ik zaten in de keuken. Zelf kwam ik niet verder dan instemmend knikken, maar Paul en Thelonious zaten duidelijk op een lijn. Ik weet niet waar ze over praatten. Ze stonden ontspannen te praten over herinneringen en andere zaken. Er heerste een relaxte, bijna kameraadschappelijke sfeer.

Gedurende de tijd dat Desmond deel van het Dave Brubeck Quartet uitmaakte, maakte hij slechts af en toe opnamen buiten Brubeck om. De platen die onder zijn naam en leiding verschenen bij Fantasy, Warner Bros of RCA waren uitzonderingen. Nadat Brubeck zijn kwartet op het hoogtepunt van hun roem had ontbonden, maakte Desmond van tijd tot tijd opnamen met andere pianisten. Een opmerkelijke combinatie muit die periode zijn de opnamen van Desmond met het Modern Jazz Quartet in concert; een mogelijke samenwerking waar hij al langer over had gepraat. 'Take Five' was de compositie van Desmond waarmee hij het Dave Brubeck Quartet een bijna universele bekendheid verschafte. Muzikaal is de intense samenwerking van Paul Desmond en John Lewis in 'You Go to My Head' met het MJQ, het werkelijke hoogtepunt in de carrière van Paul Desmond. Paul Desmond stierf op 30 mei 1977 in New York City.

Bijdrage: C.P. Vincentius

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Charlie Parker, 12 maart 1955

Het is 60 jaar geleden dat Charlie Parker overleed, na een leven vol van fantastische, vernieuwende muziek, maar ook van excessen.   Het was te laat, toen dokter Robert Freymann op de avond van 12 maart 1955 naar het luxueuze Stanhope Hotel in New York werd geroepen. De patiënt was al overleden. In een fauteuil voor het televisietoestel lag Charlie 'Bird' Parker. De doodstrijd van de saxofonist had drie dagen geduurd. Al die tijd lag hij in het appartement van de rijke Baronesse de Koenigswarter. Bij aankomst kon de arts alleen de dood constateren en  de lijkwagen oproepen. In het laatste maanden voor zijn overlijden was Parker lichamelijk een wrak. Alcohol, heroïne en pepmiddelen hadden hun tol geëist.  In de pathologische afdeling van het ziekenhuis schatte men zijn leeftijd tussen 50 en 60 jaar. Feitelijk werd Parker slechts 34 jaar. Zijn excessieve levensstijl had hem gesloopt. Anderzijds had juist zijn extreme stijl van musiceren hem tot een van de topmusic