Doorgaan naar hoofdcontent

CD: Ben van den Dungen Quartet - Ciao City

Met Ciao City levert saxofonist Ben van den Dungen het eerste album af van het 'Ben van den Dungen Quartet'. Meer dan 80 cd's gingen daaraan vooraf in vele verschillende settings waar van den Dungen altijd in de luwte van de groep zijn bijdrage leverde. Voor Ciao City treed hij meer op de voorgrond en verzamelde een drietal topmuzikanten om zich heen om een album te maken met nieuw eigen werk aangevuld met bestaande stukken die voor het album opnieuw gearrangeerd zijn.

Naast van den Dungen op tenor- en sopranosax bestaat het Quartet uit bassist Marius Beets, drummer Gijs Dijkhuizen en op de piano het jonge jazztalent Miquel Rodriguez. "Jazz moet 'danceable' zijn en de blues moet er in zitten" een uitspraak van jazz-icoon Art Blakey heeft van den Dungen als uitgangspunt genomen voor de nieuwe composities die hij schreef voor het album en voor de arrangementen van de bestaande stukken. Conclusie na het beluisteren van het album is dat hij is geslaagd in deze opzet. Het is een album waar de bestaande stukken - met name de oudere composities van o.a. Thelonius Monk en Horace Silver - passen in de sfeer van de nieuwe composities. In de liner notes schrijft van den Dungen dat er best veel tracks (14) op het album staan, maar dat hij gewoon geen keus kon maken tussen de nummers. Een goede keus die geen enkele luisteraar van de cd zal betwisten.

In het najaar doet het Quartet een clubtour in Nederland welke 6 september start in Rotterdam. Kijk voor meer data op: www.benvandendungen.nl.

So in love is een van de nieuwe video’s van het Ben van den Dungen Quartet:



Track 1 van Ciao City:

Reacties

Populaire posts van deze blog

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

Charlie Parker, 12 maart 1955

Het is 60 jaar geleden dat Charlie Parker overleed, na een leven vol van fantastische, vernieuwende muziek, maar ook van excessen.   Het was te laat, toen dokter Robert Freymann op de avond van 12 maart 1955 naar het luxueuze Stanhope Hotel in New York werd geroepen. De patiënt was al overleden. In een fauteuil voor het televisietoestel lag Charlie 'Bird' Parker. De doodstrijd van de saxofonist had drie dagen geduurd. Al die tijd lag hij in het appartement van de rijke Baronesse de Koenigswarter. Bij aankomst kon de arts alleen de dood constateren en  de lijkwagen oproepen. In het laatste maanden voor zijn overlijden was Parker lichamelijk een wrak. Alcohol, heroïne en pepmiddelen hadden hun tol geëist.  In de pathologische afdeling van het ziekenhuis schatte men zijn leeftijd tussen 50 en 60 jaar. Feitelijk werd Parker slechts 34 jaar. Zijn excessieve levensstijl had hem gesloopt. Anderzijds had juist zijn extreme stijl van musiceren hem tot een van de topmusic