Een klasse apart: Gregory Porter

Gregory Porter is jazzzanger, en wat voor een. Laat u vooral niet afleiden door de muts met oorkleppen, waarmee hij zich op diverse clips vertoont en luister naar die prachtige stem, die doet denken aan jazzzanger Jon Hendricks in zijn beste jaren. Het debuutalbum van Gregory Porter,' Water', kwam in 2010 uit en werd meteen genomineerd als Best Jazz Vocal album bij de 53ste Annual Grammy Awards. Ook maakt hij deel van uit van de originele Broadwaybezetting van de musical ‘It Ain't Nothin' But the Blues’. Zijn jongste , ‘Be Good’, is op 14 februari 2012 uitgekomen en kreeg meteen lovende recensies. Niet slecht voor een student die ooit een beurs voor de San Diego State University kreeg op basis van zijn vaardigheid in het american football. Een pracht van een stem die schijnbaar moeiteloos en relaxed een ballad als ‘Be Good’ neerzet.

Jammer voor het american football, dat Gregory een blessure opliep die een loopbaan als voetballer onmogelijk maakte, maar de jazz heeft er een pracht van een zanger bij gekregen. Gregory werd in Los Angeles, Californië geboren en groeide op in het Californische Bakersfield. Zijn moeder was predikante. Toen Gregory optrad in de lokale jazzclubs ontmoette hij saxofonist, pianist en componist Kamau Kenyatta. Diens begeleiding speelde een grote rol in de loopbaan planning en de ontwikkeling van Gregory Porter. Kenyatta introduceerde Gregory bij de beroemde jazzfluitist Hubert Laws. Toen deze Porter Charlie Chaplin's "Smile" hoorde zingen, zorgde Laws voor een bonustrack met Porters vocale bijdrage op het album "Hubert Laws' Remembers the Unforgettable Nat King Cole". De zuster van Hubert Laws, Eloise, hoorde Porter tijdens de opnamen in de studio en hielp hem aan een van de leidende rollen in de nieuwe musical ‘It Ain't Nothin' But the Blues,’. Deze musical ging in première in Denver eer hij in New York werd opgevoerd, eerst Off-Broadway, later op Broadway.

Tegenwoordig woont Gregory Porter in de wijk Bedford-Stuyvesant van Brooklyn. Daarnaast maakte hij grote indruk in Later... with Jools Holland op BBC2 (met name in Jools' 2011 New Year Show) en trad op zowel bij het North Sea Jazz Festival in Holland als bij het National Black Arts Festival in Atlanta.

Bijdrage: C.P. Vincentius Foto: Mark van Rikxoort

Reacties

Populaire posts van deze blog

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

Meer lezen

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Meer lezen

Charlie Parker, 12 maart 1955

Het is 60 jaar geleden dat Charlie Parker overleed, na een leven vol van fantastische, vernieuwende muziek, maar ook van excessen. Het was te laat, toen dokter Robert Freymann op de avond van 12 maart 1955 naar het luxueuze Stanhope Hotel in New York werd geroepen. De patiënt was al overleden. In een fauteuil voor het televisietoestel lag Charlie 'Bird' Parker. De doodstrijd van de saxofonist had drie dagen geduurd. Al die tijd lag hij in het appartement van de rijke Baronesse de Koenigswarter. Bij aankomst kon de arts alleen de dood constateren en de lijkwagen oproepen. In het laatste maanden voor zijn overlijden was Parker lichamelijk een wrak. Alcohol, heroïne en pepmiddelen hadden hun tol geëist. In de pathologische afdeling van het ziekenhuis schatte men zijn leeftijd tussen 50 en 60 jaar. Feitelijk werd Parker slechts 34 jaar. Zijn excessieve levensstijl had hem gesloopt. Anderzijds had juist zijn extreme stijl van musiceren hem tot een van de topmusic

Meer lezen

JazzContrasten

Zoeken in deze blog