Doorgaan naar hoofdcontent

Paul Motian 1931-2011


Op 22 november 2011 overleed drummer, componist en bandleider Paul Motion op 80-jarige leeftijd in New York. Motian is eerst en vooral bekend geworden als drummer. In het eerste deel van zijn loopbaan speelde hij kort bij Thelonius Monk en kreeg grote bekendheid door zijn werk in het Bill Evans trio van 1959 tot en met 1964. In deze periode werkte hij ook regelmatig samen met Lennie Tristano, Warne Marsh en Lee Konitz. Aansluitend speelde hij bij de trioformaties van de pianisten Paul Bley en Keith Jarett(1967-1976). 

















In de periode tot 1990 speelde hij bij de toenmalige avantgardemusici Carla Bley, Charlie Haden, and Don Cherry.Vanaf de vroege jaren tachtig vormde hij een trio met gitarist Bill Frisell en saxofonist Joe Levano. Eer Motian op twaalfjarige leeftijd met drums begon, speelde hij gitaar.Die voorliefde voor gitaar was merkbaar in de formaties die hij zelf leidde. Naast zijn steeds weer terugkerende samenwerking met gitarist Bill Frisell vormde Motian vanaf de zeventiger jaren zijn eigen Electric Bebop Band; steeds met twee of drie gitaristen en een elektrische bas. Deze Electric Bebop Band was steeds zonder piano.Motian had een goed inzicht in talent.Gitaristen als Kurt Rosenwinkel, Brad Shepik, Wolfgang Muthspiel en Steve Cardenas en de saxofonisten Joshua Redman en Chris Potter maakten deel uit van zijn formaties. 

Ook in zijn sterfjaar bleef Paul Motian actief, vrijwel tot het einde toe. Alleen al in 2011werkte hij mee aan zeven albums, onder andere met Brad Mehldau en Chick Corea. Motian werkte in totaal aan meer dan 117 albums mee, waaronder 36 onder zijn eigen naam. Veel van deze albums verschenen bij het ECM-label.Voor de moderne jazz was Paul Motian van groot belang, niet alleen vanwege zijn grote productiviteit, of de vruchtbare samenwerking met een aantal topmusici van de moderne jazz. Een groot deel van zijn verdienste ligt vooral in de vernieuwing van het drummen. De verschuiving van uitsluitend leverancier van een hechte beat naar een evenwaardig bijdragende solist in formaties, zoals die in de bebop begon, kreeg mede door Motian in de moderne jazz definitief zijn beslag.

Bijdrage: C.P. Vincentius

Reacties

Populaire posts van deze blog

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Charlie Parker, 12 maart 1955

Het is 60 jaar geleden dat Charlie Parker overleed, na een leven vol van fantastische, vernieuwende muziek, maar ook van excessen.   Het was te laat, toen dokter Robert Freymann op de avond van 12 maart 1955 naar het luxueuze Stanhope Hotel in New York werd geroepen. De patiënt was al overleden. In een fauteuil voor het televisietoestel lag Charlie 'Bird' Parker. De doodstrijd van de saxofonist had drie dagen geduurd. Al die tijd lag hij in het appartement van de rijke Baronesse de Koenigswarter. Bij aankomst kon de arts alleen de dood constateren en  de lijkwagen oproepen. In het laatste maanden voor zijn overlijden was Parker lichamelijk een wrak. Alcohol, heroïne en pepmiddelen hadden hun tol geëist.  In de pathologische afdeling van het ziekenhuis schatte men zijn leeftijd tussen 50 en 60 jaar. Feitelijk werd Parker slechts 34 jaar. Zijn excessieve levensstijl had hem gesloopt. Anderzijds had juist zijn extreme stijl van musiceren hem tot een van de topmusic