De Amerikaanse ventieltrombonist, pianist, arrangeur en
componist Bob Brookmeyer overleed vrijdag 16 december 2011. Brookmeyer verwierf
bekendheid in de tweede helft van de vorige eeuw door zijn samenwerking met
Gerry Mulligan, Stan Getz en de Thad Jones - Mel Lewis Big Band. Hij werd in
Kansas City geboren in 1941. In Kansas City bezocht hij het conservatorium en
sloot deze studie af met het behalen van een prijs voor koormuziek. Daarna
toerde hij als pianist met Mel Lewis en Tex Beneke. Eenmaal in New York speelde
Brookmeyer bij de bands van Eddie Sauter en Claude Thornhill en freelancte bij Coleman
Hawkins, PeeWee Russell, Ben Webster, Charles Mingus en Teddy Charles. In de
jaren vijftig van de vorige eeuw start de muzikale loopbaan van Bob Brookmeyer
(Kansas City, 1941) in het Gerry Mulligan Quartet. Hij werd in dat kwartet de
opvolger van Chet Baker. Het album van deze versie van het Gerry Mulligan Quartet,
Paris Concerts, Live at Salle Pleyel is een mijlpaal in de geschiedenis van de
cooljazz. De muzikale partnerschap met Mulligan zou tot aan diens dood
voortduren.
Later werkte Brookmeyer samen met Stan Getz. Met Jimmy Giuffre en Jim
Hall vormde hij in 1958 The Jimmy Giuffre Three. Daarna keerde hij terug naar
Mulligan om in diens Concert Jazz Band mee te formeren. Hij maakte een 2piano
album met Bill Evans en speelde samen met avantgardist George Russell. In 1960
vestigde Brookmeyer zich in New York waar hij een kwintet begon met trompettist
Clark Terry. Ook nam hij plaats in de bigband van Thad Jones en Mel Lewis, waarvoor
hij bovendien arrangeerde. Een alcoholverslaving overschaduwde een periode lang
zijn loopbaan. Na te zijn afgekickt maakte hij eind jaren zeventig weer zijn
opwachting bij Stan Getz. In 1979 vormde Brookmeyer een jaar lang een duo met
Jim Hall. Daarna vertrok hij naar Europa. Zo verbleef hij van 1981 tot en met
1988 als docent in Keulen en Stockholm. In 1991 maakte hij zijn opwachting bij
het Conservatorium te Rotterdam en doceerde hij later aan de Manhattan School
of Music. Terug in Amerika gaf hij les aan het New England Conservatory in
Boston.
Lester Young, Al Cohn en Bill Harris waren Brookmeyers grote
inspiratiebronnen. Zijn muzikale erfenis bestaat uit talloze arrangementen die
veelal een band van topniveau verlangen. Verder is er een reeks albums, met
Brookmeyer, zowel als sideman en als bandleider. Die albums verschenen bij
labels als Verve, Blue Note, Columbia, maar voor een belangrijk deel ook bij
het Nederlandse label Challenge. Daar zag in 1993 Paris Suite het licht, waarna albums als Together,
Madly Loving You, Holiday, Get Well Soon en Spirit Music volgden. In
2009 resulteert een samenwerking met het Metropole Orkest en het Gustav Klimt
String Quartet in het album 'Klimt!, Music For String Quartet & Orchestra'.
Een jaar eerder verscheen bij Challenge 'Live at the North Sea Jazz Festival',
een duo-concert van Bob Brookmeyer en gitarist Jim Hall. Brookmeyers laatste
wapenfeit blijft het album ‘Standards‘ dat in september 2011 bij ArtistShare
verscheen. Het album bevat werk uit het American Songbook, opnieuw gearrangeerd
door Brookmeyer speciaal voor het New Art Orchestra en gezongen door de
Nederlandse zangeres Fay Claassen.
Bijdrage: C.P. Vincentius
Geen opmerkingen:
Een reactie posten