Doorgaan naar hoofdcontent

Francis Norman, jazzviool in Enschede

Op dinsdag 28 mei 2013 trad altviolist Francis Norman met de formatie van jazzdrummer Fabian Fischer in Forum La Cuccina in Enschede op. In een uur tijds liet Norman op overtuigende wijze zien en horen dat hij een van de grote nieuwe talenten op de jazzviool is.
















Francis Norman werd in Kiel geboren. op vijfjarige leeftijd kreeg hij zijn eerste vioollessen van Ingo Hirsekorn in Kiel. In 1998 vervolgde hij zijn studie aan de Musikschule Mönchengladbach. Daar kreeg hij onder meer les van Joachim Reiser, lid van de progressieve rock/popgroep Wallenstein, M. Kojama van de Niederrheinsche Symphoniker en Harald Stöpfgeshoff voor de altvioollessen. Daarnaast kreeg hij vanaf 2003 pianoles van jazzpianist Klaus Delvos. Ook heeft Norman zich bezig gehouden met de volgende instrumenten: gitaar, keyboards, drums, klarinet, saxofoon en fluit. Bovendien bestaan er enkele composities voor strijkorkest van zijn hand. Een daarvan haalde in 2007 de eerste prijs bij de wedstrijd 'Jugend jazzt' in Dortmund. Andere activiteiten van de afgelopen jaren zijn optredens in diverse TVshows en optredens in binnen -en buitenland. In 2008 werkte hij als violist mee aan de cd 'Treehouse' van de uit Düsseldorf afkomstige Stefan Honig. Later toerde hij met Stefan Honig zes weken door China, waarbij zij in twintig steden optraden. In 2011 was hij lid van het strijkkwartet op de cd 'Piano Dreams' van Martin Ermens. Sinds 2008 studeert Francis Norman aan het conservatorium te Arnhem. Dit jaar studeert hij op 12 juni af. In Enschede gaf Norman een proeve van zijn kunnen. Het klonk als een klok. Was de repertoirekeuze misschien een ietsje oubollig, de versies van Bluesette, The Girl from Ipenema, Have You Met Miss Jones en Billie's Bounce die het combo vertolkten, waren pure klasse. Hier werd jazz van niveau neergezet. Opvallend was de vrijheid waarmee Francis Norman musiceerde. Gestreken passages werden afgewisseld met pizzicato of met passages waarbij hij de altviool bespeelde alsof het een gitaar, dan wel een ukelele was. Deze combinatie mag, wat mij betreft het Enschedese vaker aandoen.

 Bijdrage: C.P. Vincentius

Reacties

Populaire posts van deze blog

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Charlie Parker, 12 maart 1955

Het is 60 jaar geleden dat Charlie Parker overleed, na een leven vol van fantastische, vernieuwende muziek, maar ook van excessen.   Het was te laat, toen dokter Robert Freymann op de avond van 12 maart 1955 naar het luxueuze Stanhope Hotel in New York werd geroepen. De patiënt was al overleden. In een fauteuil voor het televisietoestel lag Charlie 'Bird' Parker. De doodstrijd van de saxofonist had drie dagen geduurd. Al die tijd lag hij in het appartement van de rijke Baronesse de Koenigswarter. Bij aankomst kon de arts alleen de dood constateren en  de lijkwagen oproepen. In het laatste maanden voor zijn overlijden was Parker lichamelijk een wrak. Alcohol, heroïne en pepmiddelen hadden hun tol geëist.  In de pathologische afdeling van het ziekenhuis schatte men zijn leeftijd tussen 50 en 60 jaar. Feitelijk werd Parker slechts 34 jaar. Zijn excessieve levensstijl had hem gesloopt. Anderzijds had juist zijn extreme stijl van musiceren hem tot een van de topmusic