Doorgaan naar hoofdcontent

De jazz van Johan Clement, 22 januari Jazz Societeit Wassenaar.

De in België geboren en in Nederland getogen pianist Johan Clement is een geweldenaar met een enorme staat van dienst. Hij begeleidde Mark Murphy, Sal Nestico, Clark Terry, Scott Hamilton en Art Farmer, ‘to name a few’. Hij behoeft dan ook nauwelijks introductie bij het jazz minnend publiek. U kunt rekenen op een heerlijke jazzy zondagmiddag met onder anderen Simon Rigter en Hans van Oosterhout.



Johan Clement (Antwerpen, 1955) was 30 jaar lang de vaste pianist van het “New Look Trio” o.l.v. Roger Vanhaverbeke (bas) en met Freddie Rottier (drums). Sinds 1995 speelt Luc Vanden Bosch slagwerk en in 2012 werd bassist Bart de Nolf -vooral bekend als begeleider van Jean ‘Toots’ Thielemans- lid van het trio. Vanaf 2012 is het New Look Trio verder gegaan als het Trio Johan Clement.

Johan heeft met vrijwel alle Belgische en Nederlandse jazzmusici samengewerkt. Veel bekendheid heeft hij gekregen met het bekende TROS jazzprogramma Sesjun samen met saxofonist Scott Hamilton en door optredens op diverse Jazzfestivals o.a. North Sea Jazzfestival, Bahrein Jazzfestival, Cannes Jazzfestival, Brussels Jazzfestival, Jazzfestival Gouvy, Jazzfestival Middelheim en Jazz Ascona.Inmiddels zijn er van Clement ruim 20 albums verschenen, waaronder een recent hommage aan de Amsterdamse accordeonist Johnny Meijer. 
Door de jaren heen begeleidde Clement ook vele internationaal bekende musici waaronder de eerder genoemde Mark Murphy, Sal Nestico, Clark Terry, Scott Hamilton en Art Farmer, maar ook Rita Reys, Deborah Brown, Georgie Fame, Madeline Bell, Judy Niemack, Philippe Cathérine en Slide Hampton. Tournees maakte hij door de Benelux, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Zwitserland, Midden Oosten, Afrika, India en Japan. 

LINE UP
Johan Clement (piano), Simon Rigter (tenorsax), Eric Timmermans (contrabas), Hans van Oosterhout (drums)

Zondag 22 januari - 16.00u
Jazz Societeit Wassenaar
Meer info: www.jazzsocieteitwassenaar.nl

Reacties

Populaire posts van deze blog

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Charlie Parker, 12 maart 1955

Het is 60 jaar geleden dat Charlie Parker overleed, na een leven vol van fantastische, vernieuwende muziek, maar ook van excessen.   Het was te laat, toen dokter Robert Freymann op de avond van 12 maart 1955 naar het luxueuze Stanhope Hotel in New York werd geroepen. De patiënt was al overleden. In een fauteuil voor het televisietoestel lag Charlie 'Bird' Parker. De doodstrijd van de saxofonist had drie dagen geduurd. Al die tijd lag hij in het appartement van de rijke Baronesse de Koenigswarter. Bij aankomst kon de arts alleen de dood constateren en  de lijkwagen oproepen. In het laatste maanden voor zijn overlijden was Parker lichamelijk een wrak. Alcohol, heroïne en pepmiddelen hadden hun tol geëist.  In de pathologische afdeling van het ziekenhuis schatte men zijn leeftijd tussen 50 en 60 jaar. Feitelijk werd Parker slechts 34 jaar. Zijn excessieve levensstijl had hem gesloopt. Anderzijds had juist zijn extreme stijl van musiceren hem tot een van de topmusic