Catherine Russell brengt ons terug naar de tijd dat jazz nog idolen en iconen opleverde. Ze heeft een stem en een voordracht die sterk aan die van Dinah Washington doet denken; dan weer een dame die je als uitsmijter bij een kroeg kan neerzetten, dan weer een dame van verfijnde klasse. Met pianist Mark Shane heeft ze een medemusicus die niet alleen begeleidt, maar een evenredig deel aan het optreden bijdraagt. Hij kent en beheerst zijn ragtime-klassiekers. Op haar cd’s horen we Russell even spaarzaam begeleid als tijdens optredens.
Wordt op cd’s de piano van Mark Shane incidenteel aangevuld met banjo of tuba, tijdens dit optreden bleek Shane’s bijdrage meer dan voldoende.
Het repertoire bestond uit hits uit de dertiger,veertiger en vijftiger jaren. Musicalsongs, bluesnummers, jazznummers. Fats Waller herleefde in We the people, Willie Dixon met Spoonful en een minder bekende Ella Fitzgerald uit 1936 met Under the Spell of the Blues
Catherine Russell zette de songs zelfverzekerd neer( they say I got a voice that carries) met korte introducties waarin ze de oorspronkelijke artiest vermeldde.
Na een jeugd vol muziek – haar vader was de bandleider Luis Russell, haar site heeft o.m. een foto, waarin een zeer jeugdige Catherine bij Louis Armstrong op schoot zit –werkte Catherine jarenlang als achtergrondzangeres. Haar doorbraak kwam met haar eerste cd, waarop zij een aantal lichtelijk dubbelzinnige bluesnummers uit de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw nieuw leven inblies.
Haar optreden in Enschede liet een getalenteerde en ervaren zangeres zien en horen, die met merkbaar plezier haar voorkeur voor de gekozen songs uitdraagt. De avond was te snel voorbij, ook met de encores.
Optreden 1 april 2011 Muziekcentrum Enschede
Bijdrage: C.P. Vincentius
Wordt op cd’s de piano van Mark Shane incidenteel aangevuld met banjo of tuba, tijdens dit optreden bleek Shane’s bijdrage meer dan voldoende.
Het repertoire bestond uit hits uit de dertiger,veertiger en vijftiger jaren. Musicalsongs, bluesnummers, jazznummers. Fats Waller herleefde in We the people, Willie Dixon met Spoonful en een minder bekende Ella Fitzgerald uit 1936 met Under the Spell of the Blues
Catherine Russell zette de songs zelfverzekerd neer( they say I got a voice that carries) met korte introducties waarin ze de oorspronkelijke artiest vermeldde.
Na een jeugd vol muziek – haar vader was de bandleider Luis Russell, haar site heeft o.m. een foto, waarin een zeer jeugdige Catherine bij Louis Armstrong op schoot zit –werkte Catherine jarenlang als achtergrondzangeres. Haar doorbraak kwam met haar eerste cd, waarop zij een aantal lichtelijk dubbelzinnige bluesnummers uit de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw nieuw leven inblies.
Haar optreden in Enschede liet een getalenteerde en ervaren zangeres zien en horen, die met merkbaar plezier haar voorkeur voor de gekozen songs uitdraagt. De avond was te snel voorbij, ook met de encores.
Optreden 1 april 2011 Muziekcentrum Enschede
Bijdrage: C.P. Vincentius
Reacties
Een reactie posten