Doorgaan naar hoofdcontent

Alice Babs 1924 - 2014

Alice Babs, de enige Europese zangeres die ooit met Duke Ellington optrad, is 11 februari 2014 in Stockholm overleden. Geboren als Hildur Alice Nilsson op 26 januari 1924 te Vasterik, Zweden, werd zij uiteindelijk negentig jaar. Alice Babs was een sopraan met een bereik van drie octaven. Voordat de zangeres in 1963 met de band van Duke Ellington optrad, was ze al bijna twintig jaar lang een zangeres in het populaire genre. Ze trad in diverse films op en vertegenwoordigde Zweden in 1958 bij het Eurovision Song Festival. Met haar versie van 'After You've Gone' haalde ze in 1963 een 43e plaats in de Engelse hitlijsten.

In de late vijftiger en begin zestiger jaren werkte ze met twee Deense musici, de jazzviolist Svend Asmussen en de gitarist Ulrik Neumann. Samen vormde dit trio The Swe-Danes, die zowel in Europa als in de Verenigde Staten optraden. De opnamen van deze groep zijn muzikale hoogstandjes. Alice Babs was verantwoordelijk voor de onwaarschijnlijk hoge en zuivere sopraanpartijen, vaak unisono gezongen met het vioolspel van Asmussen. Scandinavian Shuffle was in 1960 een bescheiden hit. In ons land was er een grote fan, die zijn voorliefde voor dit trio op menige zondagochtend uitdroeg; Willem O'Duys liet The Swe-Danes vaak op de draaitafel leggen. Naast haar optredens in Europa met Duke Ellington trad Alice Babs ook in de Verenigde Staten op. Zij oogste zeer gunstige kritieken, met name door de vertolking met Ellington van diens Sacred Concerts. John S. Wilson, journalist bij de The New York Times prees in 1968 naar aanleiding van een dergelijk concert in de Cathedral Church of St. John the Divine in Manhattan in 1968, de warmte en de kracht van de stem van Babs en meende dat zij door haar inbreng haar plaats tussen de bovenste rij van de Ellingtonians innam.



In 1972 werd Alice Babs de eerste zangeres buiten het operagebeuren die tot zangeres van het Zweedse Koninklijk Hof werd benoemd. Zij legde zich toe op een vaak jazzy interpretatie van Zweedse volksliedjes en was een jazzzangeres pur sang op de LP "As time goes by" met het trio van Bengt Hallberg en de Arne Domnérus Big Band met Svend Asmussen. Later werd zij lid van de Royal Academy of Music. Ze bleef optreden en af en toe platen maken tot in het begin van deze eeuw. Alice Babs overleed aan de gevolgen van Alzheimer.

Bijdrage: C.P.Vincentius

Reacties

Populaire posts van deze blog

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

Charlie Parker, 12 maart 1955

Het is 60 jaar geleden dat Charlie Parker overleed, na een leven vol van fantastische, vernieuwende muziek, maar ook van excessen.   Het was te laat, toen dokter Robert Freymann op de avond van 12 maart 1955 naar het luxueuze Stanhope Hotel in New York werd geroepen. De patiënt was al overleden. In een fauteuil voor het televisietoestel lag Charlie 'Bird' Parker. De doodstrijd van de saxofonist had drie dagen geduurd. Al die tijd lag hij in het appartement van de rijke Baronesse de Koenigswarter. Bij aankomst kon de arts alleen de dood constateren en  de lijkwagen oproepen. In het laatste maanden voor zijn overlijden was Parker lichamelijk een wrak. Alcohol, heroïne en pepmiddelen hadden hun tol geëist.  In de pathologische afdeling van het ziekenhuis schatte men zijn leeftijd tussen 50 en 60 jaar. Feitelijk werd Parker slechts 34 jaar. Zijn excessieve levensstijl had hem gesloopt. Anderzijds had juist zijn extreme stijl van musiceren hem tot een van de topmusic