JazzContrasten

Vrijdag 6 juli: Van Morrison, Michael Kiwanuka, Melody Gardot*, Spectrum Road (Jack Bruce, John Medeski, Cindy Blackman en Vernon Reid), Robert Glasper Experiment, Gregory Porter, Joe Lovano-Dave Douglas Quintet, , Jill Scott, Ron Carter "the Golden Striker Trio", Esma & Amazing Roma from Macedonia Nachtconcert 6 juli op 7 juli: Lenny Kravitz* Zaterdag 7 juli: David Murray Blues Big Band featuring Macy Gray, Ahmad Jamal, Pat Metheny Unity Band*, PRISM (Dave Holland, Kevin Eubanks, Craig Taborn, Eric Harland), Hugh Laurie, Fourplay, Rodrigo y Gabriela & C.U.B.A., George Benson, Rufus Wainwright and Band, Rudder Zondag 8 juli: Tony Bennett*, D'Angelo, Amos Lee, Janelle Monáe, Hiromi Trio met Anthony Jackson en Simon Phillips, The Kyteman Orchestra, Wayne Shorter Quartet, McCoy Tyner Trio with Ravi Coltrane, Brad Mehldau Trio, Monty Alexander, Joe Bonamassa (an acoustic evening with), Aloe Blacc, Lianne La Havas. * = plusconcert

Naast Adelaïde Hall en Ivie Anderson was er nog een zangeres die gezichtsbepalend was voor de Duke Ellington band tot aan de jaren vijftig: Kay Davis. Haar loepzuivere sopraan weerklonk in veel van de opnamen van de Ellington band van de jaren veertig. Meestal vocaliseerde zij, en gebruikte haar stem als een instrument. De mooiste opnamen zijn die waarin Ellington haar stem laat samenklinken met de trombone van Lawrence Brown, zoals in Transblucency. Dit nummer, dat oorspronkelijk Blue Light heette werd speciaal voor de stem van Davis herschreven. Het is het visitekaartje van haar kunnen, al komen ook andere nummers van de Ellington band uit die periode daarvoor in aanmerking, zoals Violet Blue, Minnehaha en On a Turquoise Cloud. Ook herschreef Ellington voor Kay Davis de 1927 versie van Creole Love Call, welke eerder werd door Adelaïde Hall. Met haar huwelijk in 1950 kwam er een abrupt einde aan haar zangcarrière. Kay Davis werd op 5 december 1920 als Kathryn McDonald geboren in E

Red Holloway, een grote tenorsaxofonist Op 25 februari 2012 overleed een van de meest markante tenorsaxofonisten van de jazz, James Wesley "Red" Holloway in een verzorgingshuis in Californië, na nierfalen en een beroerte. Hij werd 84 jaar oud. Holloway was saxofonist en incidenteel ook bandleider. Zijn simpele, heldere en harde stijl, die aanleunde bij die van de Texastenors als Arnett Cobb, maakte dat hij zich even makkelijk bewoog in kringen van hardboppers, als die van de blues. Holloway speelde met grote namen uit blues, bebop, bigband en moderne jazz. Hij trad in zijn bijna zeven decennia durende loopbaan op met musici als Billie Holiday, B.B. King en Aretha Franklin. Het meest bekend was hij misschien wel van zijn werk met bebopsaxofonist Sonny Stitt en de funky jazz van Jack Mc Duff. Holloway toerde tot op hoge leeftijd over de hele wereld. Zo stond hij in 2003 met zijn Red Holloway Quintet in het Bimhuis, Amsterdam. Red Holloway werd geboren op 31 mei 1927 in H

Tenorsaxofonist David Murray bezit een machtig geluid en een open geest. Hij koppelde zijn soulvolle freejazz-stijl aan onder meer een gipsy-ensemble en een latin big band. Na het grote succes van zijn vorige project, ‘Nat King Cole En Espanol’, komt Murray ditmaal naar het Bimhuis met drie topmusici uit New York en een heel nieuw repertoire. Black Music Infinity is geïnspireerd door de vooruitstrevende New Yorkse ‘loft jazz’ scene, waarvan Murray in de jaren ’70 deel uitmaakte. Vrijdag 2 maart 20:30 DAVID MURRAY "BLACK MUSIC INFINITY" QUARTET FEAT. MARC CARY, JARIBU SHAHID, HAMID DRAKE David Murray: tenorsax Marc Cary: piano Jaribu Shahid: bas Hamid Drake: drums