JazzContrasten

Eerder meldde JazzContrasten al de naam van Joe Lovano , vandaag komt ook Radio 6 met een aantal nieuwe namen voor het North Sea Jazz Festival 2012: John Scofield & Hollowbodyband (project met gitaristen: Kurt Rosenwinkel en Peter Bernstein) en nog niet bevestigd maar al wel vermeld op de eigenwebsites: Uri Canie trio , The New Dave Holland Quartet en Kurt Elling (met gitarist Charlie Hunter).

Afgelopen maand heeft het Curaçao North Sea Jazz Festival een MCB Award 2011 gewonnen. Tijdens de uitreiking, georganiseerd door de MCB bank, werd het festival uitgeroepen tot ‘evenement van het jaar’. Na twee succesvolle edities komt er in 2012 een derde editie van het populaire muziekfestival. Fundashon Bon Intenshon, medeorganisator en enige sponsor van het Curaçao North Sea Jazz Festival, werd vertegenwoordigd door voorzitter Gregory Elias en daarnaast waren Jaqueline van Zuylen namens Mojo Concerts, Frank Does van Does en Cadushi Reizen en Sigmund Jansen en Percy Pinedo van Fundashon Bon Intenshon aanwezig. Gregory Elias bedankte de bank voor de prijs namens Curaçao North Sea Jazz en droeg het op aan wijlen Willy Neef die een pionier was in het aantrekken van Europees Nederlandse toeristen. Het geldbedrag van 10.000 gulden dat de organisatie heeft ontvangen naast deze award wordt verdeeld onder drie jeugdorkesten op het eiland: Jeugdorkest Akademia di Músika

Volgens de website van het International Music Network treedt, tijdens het North Sea Jazz Festival 2012, in elk geval het Joe Lovano & Dave Douglas Quintet: Sound Prints (featuring James Genus, Lawrence Fields, & Joey Barrons) op en wel op 6 juli in de Hudson zaal. Meer op: imnworld.com . Ook het Wayne Shorter Quartet (featuring Brian Blade, John Patitucci & Danilo Perez) zou optreden, maar de datum van 4 juli correspondeert niet met de North Sea data van 6-8 juli. Tenzij dit optreden plaatsheeft op de openings gala avond die jaarlijks voorafgaat aan het NSJ.

Met een naam als Ioannis Alexandres Veliotes kom je niet ver in de Amerikaanse showbusiness, daarom werd het al in een vroeg stadium van zijn carrière Johnny Otis. Deze bandleider specialiseerde zich kort na W.O.II richting rhtyhm and blues. Vanaf de jaren dertig had hij als drummer bij diverse swingbands gespeeld, waaronder Harlan Leonard’s Rockets. In 1945 formeerde hij zijn eigen big band. Hoewel deze al snel succes had, onder meer met de versie van Harlem Nocturne, reduceerde Otis, net als vele andere bigbandformaties de gelederen en ging verder als een uitgebreid combo met diverse vocale attracties. Zelf hanteerde hij van tijd tot tijd de drums, de vibrafoon, de piano en zong hij zeker niet onverdienstelijk. Zijn formatie die hij presenteerde als The Johnny Otis Show, scoorde de ene rhtythm and blues hit na de andere, steeds met wisselende solisten. Genres die aan rhtythm and blues grensden, zoals blues, rock &roll, doo-wop en jazz werden niet geschuwd. De waslijst van John